Bryce Canyon NP 2 dagen

Gisterochtend zijn we vanuit Zion naar Tropic vertrokken, waar we een cabin hebben op 10 minuten afstand van Bryce Canyon NP. Dit is ongeveer 2 uurtjes rijden, dus een stuk minder dan de vorige route. 
Aangezien we tijd genoeg hebben, nemen we een kijkje bij Coral Pink Sand Dunes State Park. Hier komen we een gepensioneerd koppel uit Californie tegen, die al 2 jaar (!) aan het rondreizen zijn door Amerika. Zoals de naam al zegt, zijn de duinen rozig gekleurd. Tijdens zons- opgang/ondergang zul je de kleur veel mooier zien.

Vervolgen onze weg en we komen langs een soort autokerkhof. Hier moet ik natuurlijk even stoppen! Terwijl ik foto's maak, komt de eigenaar naar buiten dat we het terrein mogen oplopen en mogen fotograferen, yes! Let's go! Deze goeie man heeft een behoorlijk groot terrein en het is onmogelijk om overal langs te lopen. Daarbij onmogelijk om alle auto's op de foto te zetten, anders was ik hier wel een paar uurtjes zoet. Er komen veel verschillende merken auto's voorbij, zoals een Chevrolet, Dodge, Pontiac en Plymouth. Helaas geen praatje met deze man kunnen maken, was wel benieuwd hoe hij aan deze collectie komt.

Op naar Bryce, op internet had ik nog een ghosttown gevonden, nl. Widtsoe. Na lang zoeken en rijden door natuurgebieden waar we geen hond tegen kwamen, doemde Widtstoe opeens voor ons op. Eigenlijk waren er nog maar 2 huizen van over, hier en daar stonden al nieuwe woningen, dus ook niet echt een ghosttown.
Ach ja, beter iets dan niets ;-)

Eindelijk komen we dan aan in Bryce Canyon NP. We besluiten alvast het park in te rijden tot het einde en dan van achter naar voren terug te rijden, aangezien alle viewpoints aan de linkerkant liggen. Het is redelijk bewolkt en een stuk frisser dan in Zion. Bryce Canyon is niet echt een ravijn, maar een serie van vreemdsoortige, natuurlijk gevormde amphi-theaters. De wanden daarvan bestaan uit zestig verschillende lagen zand-, kalk- en leisteen. In de amphitheaters staan talloze zeer grillig gevormde rotsformaties in allerlei kleurschakeringen, variërend van wit, pastelroze, vurig oranje en rood tot knalrood. Deze rotspartijen (hoodoos genaamd) zijn door erosie ontstaan.

We besluiten om vandaag terug te gaan en een wandelroute te nemen tussen de hoodoos. Helaas pakt dit anders uit. Nadat we gisteravond een pizza genuttigd hebben, wordt Ron behoorlijk ziek en dit duurt de gehele avond/nacht. Vanochtend ging het ietsje beter, maar hij heeft amper slaap gehad. Ik besluit om alleen terug te gaan naar het park, maar de parkranger deed toch wel erg moeilijk aan het loket, omdat Ron niet "fysiek" in de auto zat, ja duh!! Uiteindelijk mag ik toch door en neem nog een kijkje bij het Sunset en Inspiration point. Zie filmpje.
Het is behoorlijk bewolkt en het begint een klein beetje te regenen. Na contact met het thuisfront doe ik nog wat boodschappen en hopelijk is Ron morgen aan de betere hand om onze route weer te vervolgen!